Jest to największa wyspa należąca do Tunezji, która położona jest w malowniczej Zatoce Mała Syrta na południe od Safkis. Charakteryzuje się nizinnym krajobrazem i została połączona groblą z miastem Zarzis. Djerba to, według mitologii, wyspa Lotofagów, którą odwiedził Odyseusz w drodze z Troi. Przez „miodowy owoc lotosu” rosnący na wyspie, nie mógł skłonić załogi statku do powrotu na morze. Mimo, że jet to tylko legenda, skutecznie przyciąga turystów.

Zielona wyspa Tunezji słynie z szerokich, piaszczystych plaż, łagodnego klimatu i błękitnego morza. Dodatkowym atutem jest międzynarodowe lotnisko, rozbudowana sieć hoteli i restauracji oraz słynna gościnność mieszkańców wyspy. Bogata oferta dostosowana jest również do miłośników aktywnego wypoczynku, którzy mogą wybrać się na przejażdżkę konną, uprawiać sporty wodne, grać w tenisa czy tez wybrać się na zajęcia fitness.

Przed powstaniem Izraela mieszkała tu w dużej liczbie ludność żydowska, której przedstawiciele nadal mają tu domy. W wyniku tego nastąpiło przemieszanie kultury typowo muzułmańskiej z żydowską, co najbardziej widoczne jest w architekturze. Najważniejsza budowlą judaistyczną i jednocześnie najstarszą w Północnej Afryce jest synagoga Ghirba, gdzie przechowywana jest Tora. Na wyspie znajduje się również 13 innych synagog. Z kolei architektura islamska reprezentowana jest przez: jedną z najstarszych świątyń świata – Zawija Sidi Brahim z grobem świętego z XVII w., meczet Nieznajomych, meczet Turków z kwadratowym minaretem czy fort Borj Ghazi Mustapha z XIII w. Ten ostatni wzniesiony został przez Aragończyków, następnie przebudowali go Hiszpanie, a kiedy podbili go Turcy, kości pomordowanych ułozyli w wielki stos, który przetrwał aż do połowy XIX w.

Największym miastem wyspy jest Houmt Souk, gdzie znajduje się wiele restauracji, sklepów oraz port. Do najciekawszych atrakcji należy Muzeum Sztuki i Tradycji Ludowej, czy tez mauzoleum Sidi Zawija. Dwa razy w tygodniu odbywa się tu targ, gdzie można znaleźć dużo regionalnych pamiątek.

Inną atrakcją wyspy jest wioska Guellala położona na południu znana jest z wyrobów garncarskich, które można zakupić tylko na wyspie.

Kuchnia na Djerbie nie odbiega od typowej tunezyjskiej kuchni, która charakteryzuje się mieszanką kuchni arabskiej, tureckiej, włoskiej i francuskiej z silnym wpływem kuchni śródziemnomorskiej i należy do najpikantniejszych na świecie. Głównym składnikiem tunezyjskiej kuchni jest kuskus przyrządzany na różne sposoby – z pikantnymi kiełbasami, baraniną, rybami, jagnięciną i warzywami. Pojawiają się też ziemniaki, fasola i pomidory. Popularnym i tanim daniem są kiełbaski Marquez podawane zazwyczaj z suszonym mięsem, cebulą, czosnkiem i sosem pomidorowym. Typowym tunezyjskim daniem jest brik – rodzaj pieroga nadziewanego warzywami, mięsem, z dodatkiem jajka i tuńczyka.

Do większości potraw nie zawierających kuskus podaje się pieczywo, które stanowi dopełnienie dania. Potrawy przyprawiane są słodką i ostrą papryką, kurkumą i harissą – ostrym i gęstym sosem przyrządzanym z papryki, czosnku, kolendry, mięty, kminku i oliwy. Dla Europejczyka jest on niezwykle ostry i należy go raczej traktować jako dodatek do dań.

Charakterystyczną barwą potraw tunezyjskich jest kolor czerwony ze względu na dodawanie pomidorów i papryki. Mówi się nawet, że kiedy Tunezyjczyk nie widzi na talerzu nic czerwonego – traci apetyt.

Po posiłkach serwuje się zazwyczaj miętową herbatę, kawę po turecku lub arabsku, z dodatkiem kardamonu. Deser to zwykle suszone daktyle lub cytrusy.

Warto spróbować tutejszych alkoholi: wódki figowej Boukha, likieru daktylowego, sfermentowanego soku z palmy daktylowej – Laghmi czy słodkiego Muscat Sec de Kelibia. Powodzeniem cieszą się tunezyjskie wina, których większość trafia na export, również do Polski.

Tunezja jest najbardziej liberalnym krajem arabskim gdzie coraz większą uwagę zwraca się na prawa kobiet. Przysłużyła się do tego żona Habiba Burgiby, która przekonała go do kilku reform jak np. zniesienie wielożeństwa, noszenia tradycyjnych chust czy kontrolowanie rozwodów przez sądy z równymi prawami do dzieci czy dopuszczenie kobiet do oświaty i władzy. Obecnie kobiety odgrywają ważna rolę w rządzie i dyplomacji, a na uniwersytetach stanowią ponad połowę studentów.

Narodowym nakryciem głowy w Tunezji jest Chechia – tradycyjne jest w kolorze czerwonym, jednak można je obecnie kupić w wielu kolorach. Od niedawna stała się towarem eksportowym do krajów Bliskiego Wschodu i na Bałkany. Jest noszona obowiązkowo na ważnych uroczystościach rodzinnych jak również na wysokim szczeblu przez ministrów i sekretarzy na uroczystościach religijnych.

Narodowym kwiatem i integralną częścią świąt w Tunezji jest jaśmin. Podarowanie komuś kwiatów jaśminu jest w Tunezji odbierane jak podarowanie czerwonej róży w krajach europejskich. Często również mały bukiecik jaśminu jest noszony przez mężczyzn za uchem – jeżeli jest za lewym uchem, oznacza to, że jest zajęty, jeżeli za prawy – jest wolny.

Jedną z tradycji tunezyjskich jest również henna – proszek rozrabiany z wodą służący do malowania ciała, używany już od ponad 5tys. lat w krajach Północnej Afryki, Dalekiego Wschodu i Iniach. Nazwą henna określa się tu również wieczór panieński, podczas którego przyszła panna młoda zostaje ozdobiona wzorami z henny na rękach i nogach. Naprzemiennie z henną używa się harguus – który daje trwalszy efekt, jest czarny i często stosuje się go przy tatuażach.

W krajach arabskich najważniejszym świętem jest Ramadan, czyli 30-dniowy okres postu, podczas którego muzułmanie od wschodu do zachodu słońca powstrzymują się od jedzenia i picia. Jest to święto ruchome ponieważ jego trwanie określa kalendarz księżycowy, a nie słoneczny. W tym czasie mogą wystąpić zmiany w godzinach pracy sklepów, muzeów i różnych instytucji. Jednak nie wpływa on znacząco na pobyt turystów. Podczas postu może być źle odebrane jedzenie na ulicy.

Ważnym elementem życia muzułmanów jest modlitwa, przy której obowiązuje określony rytuał. Modląca się osoba zwraca się na wschód w kierunku Mekki i na klęczkach oddaje pokłony dotykając głową ziemi.

W Tunezji, podobnie jak w innych krajach arabskich istnieje zwyczaj targowania się, który jest elementem tradycji zwłaszcza na bazarach. Cena specjalnie jest zawyżana, a niepodjęcie próby jej obniżenia czasem może być źle odebrane.

Szerokie, słoneczne plaże i lazurowe morze zachęca do uprawiania sportów wodnych. Przy plażach działają prywatne firmy, często współpracujące z hotelami, gdzie można wypożyczyć sprzęt wodny lub skorzystać z lekcji windsurfingu, surfingu czy nurkowania. Popularnością cieszą się też wyprawy na połów ryb. Wieczorem można oddać się przyjemności przejażdżki konnej po plaży czy skorzystać z tradycyjnych łaźni.

Wyprawa na Saharę – organizowana jest na jeden lub dwa dni, z czego najciekawszą wersją jest opcja dwu-dniowa. Stałym punktem programu jest zwiedzanie doskonale zachowanych ruin amfiteatru rzymskiego w El Jem, Douz – nazywane „wrotami Sahary” czy unikatowa w skali świata Matmata. Ta ostatnia to berberyjska wioska gdzie od ponad 2,5 tysiąca istnieją gliniane domy, budowane po części pod ziemią, a po nakręceniu tu kilku scen do „Gwiezdnych Wojen” bardzo zyskała na popularności. Wycieczka na największą pustynię świata to również niezapomniane krajobrazy i przejażdżki jeepami, quadami, wielbłądami czy też konno. Często pod wieczór organizowane są spotkania folkowe w wioskach berberyjskich, ogniska czy wszelkiego rodzaju pokazy. Podczas eskapady obowiązkowym punktem programu jest Kairouan – czwarte święte miasto islamu z Wielkim Meczetem Sidi Okby. Warto również ulec słynnym mirażom, które tworzą się przy odpowiednich warunkach pogodowym na słonym i okresowym jeziorze Chott El Jerid.

Nabeul – miasto określane mianem „rajskiego ogrodu Tunezji” położone jest w malowniczej zatoce Golf of Hammamet. Poza kurortem turystycznym z rozbudowaną bazą hotelową znane jest również z tradycyjnego wyrobu ceramiki. W miasteczku mieści się kilkaset warsztatów, sklepów czy kramów z pamiątkami. Proces wyrobu wazoników i innych ozdób można również zobaczyć na tradycyjnych bazarach, gdzie można również kupić tkaniny, perfumy, tunezyjskie stroje ludowe czy egzotyczne owoce i warzywa. Na targowiska najlepiej wybrać się w piątek, kiedy do miasta przybywają handlarze zwierzętami.

Park Friuia – niezwykłe miejsce, które odbiega znacznie wizerunkiem od kurortów i przenosi nieco w głąb lądu do afrykańskiej sawanny obfitującej w dzikie zwierzęta, jak lwy, żyrafy, słonie i wiele innych.

Hammamet - Miasto jest najstarszym nadmorskim kurortem Tunezji i położone jest na Półwyspie Cap Bon w malowniczej zatoce, zaledwie 140 km od wybrzeża Sycylii. Nazwa wywodzi się od hammamu i nawiązuje do term i łaźni, które znajdowały się tu już za czasów rzymskich. Początki kurortu wiąże się z wybudowaniem tu, w latach 20. poprzedniego wieku, willi przez rumuńskiego bogacza, który zapraszał tu znane osobistości i miłośników sztuki. W latach 60. miejscowość stała się miejscem spotkań awangardy co przyczyniło się do prężnego rozwoju turystyki. Miasto posiada duże zasoby zieleni, których utrzymanie przy tak wysokich temperaturach nie jest łatwe. Warto zobaczyć tutejszą Medynę z ok. 900 r. otoczoną murami, Wielki Meczet oraz fort. W starej części miasta również warto udać się na bazar, gdzie handluje się przyprawami, tkaninami, dywanami i pamiątkami.

Madinat Alzahra – jest to niesamowite przedstawienie wieczorne, odbywające się niedaleko Sousse, gdzie widzowie mają szansę przenieść się do krainy z tysiąca i jednej nocy. Spektakl składa się z dwóch części. Pierwsza daje możliwość zapoznania się z bogatą kulturą Tunezji poprzez taniec, śpiew czy pokazy w strojach ludowych. Często do uczestnictwa zapraszani są również widzowie, a do tego dochodzi część kulinarna z tradycyjnymi daniami. Druga część pokazu to robiący ogromne wrażenie pokaz multimedialny przybliżający widzom zarys historyczny kraju.

Douz – niewielkie miasteczko nazywane „Bramą Sahary”, gdyż udając się na południe wkraczamy na bezkresną pustynię. Jedynym krajobrazem są rozwiewane przez podmuchy wiatru wydmy. Samo miasteczko przyciąga kolorowym targowiskiem, gdzie w każdy czwartek można dostać przyprawy, tkaniny czy wyroby skórzane. Najwięcej turystów przyjeżdża tu w grudniu i styczniu, nie tylko ze względu na mniejsze upały, ale również na Festiwal Sahary. Odbywają się wtedy wyścigi na wielbłądach czy koniach, oraz polowania z psami pustynnymi Saluki.

Monastir - miasto sięgające swą historia czasów fenickich i rzymskich, a jego nazwa wywodzi się od chrześcijańskiego kościoła. Jest to też miejsce urodzenia pierwszego prezydenta niepodległej Tunezji – Habbiba Bourguiby. Właśnie z jego inicjatywy powstało tu imponujące mauzoleum, którego złota kopuła i dwa wysokie minarety są wizytówką miasta. Zwiedzając stare arabskie miasto z urokliwą Medyną, murami obronnymi, obronnym klasztorem – Ribat czy Wielkim Meczetem przenosimy się czasów świetności miasta. Niesamowita atmosfera przyciąga tu nie tylko tysiące turystów, lecz również filmowców, dla których jest naturalną sceną sprzed setek lat.

Kiedy najlepiej lecieć na Djerbę?
Północna część Tunezji należy do klimatu śródziemnomorskiego i charakteryzuje się gorącymi i suchymi latami i nieco chłodniejszymi, wilgotnymi zimami. Bryza wiejąca od morza łagodzi w lecie skutki upału a różnica temperatur między dniem a nocą nie jest znacząca. Główny sezon turystyczny trwa nawet od marca do listopada, ale najlepsza pogoda panuje od czerwca do końca sierpnia. Potem zaczyna mocniej wiać i mogą wystąpić burze. Wybierając się na wycieczki w głąb lądu, zwłaszcza na tereny pustynne należy pamiętać o odpowiednim okryciu ciała gdyż w miarę wzrastania odległości od morza rośnie też temperatura i uciążliwość wysokiej temperatury.

Jaka waluta obowiązuje w Tunezji i jakie są orientacyjne ceny?
W Tunezji walutą obowiązująca jest dinar tunezyjski dzielący się na tysiąc milimów. Jest to waluta niewymienialna poza krajem dlatego nie można wywozić jej z Tunezji. W Tunezji najlepiej wymieniać euro i dolary - z innymi walutami może być problem. W większości hoteli powyżej 3* znajdują się kantory, a pieniądze można również wymienić w bankach.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Djerbie?
Najlepiej kupować pamiątki na bazarach, gdyż poza większym wyborem niż w tradycyjnych sklepikach można jeszcze wytargować niższą cenę. Targowanie się jest w Tunezji tradycją, a ceny pierwotne są wyższe niż wartość towaru. Jednak przy dobrym targowaniu się można ją obniżyć nawet o połowę. Największym powodzeniem wśród pamiątek cieszą się ręcznie tkane dywany, szisze – czyli wodne fajki i ręka Fatimy – wisiorek przynoszący szczęście. Na targowisku można znaleźć wiele wyrobów skórzanych, które produkowane są z delikatnej, cielęcej skóry. Cenna pamiątką jest też róża pustyni – bryłka w kształcie róży powstała z wapnia, soli i piasku na skutek działania słońca, którą można dostać na wielu wycieczkach w głąb lądu. Typową pamiątką, dostępną tylko na Djerbie są wyroby garncarskie pochodzące z miejscowości Guellala.

Jaki czas obowiązuje w Tunezji?
Od maja do września lokalny czas w Tunezji wyprzedza o godzinę czas środkowoeuropejski, a od października do kwietnia odpowiada czasowi w Polsce.

Jak poruszać się po Djerbie?
Z lądu można dostać się tu promem lub drogą z czasów rzymskich, która łączy wyspę z kontynentem. Na wyspie, poza samochodem popularnym środkiem transportu jest dorożka lub rower. Często po tej niewielkiej wyspie organizowane są też wycieczki quadami, na wielbłądach lub konno. Na miejscu można również niedrogo wypożyczyć auto i samemu udać się na zwiedzanie, jednak planując podróż na ląd, a nawet na Saharę czy w tereny oddalone od większych miast dla własnego bezpieczeństwa warto zgłosić swoje plany na policję i powiadomić hotel o planowanej podróży i godzinie powrotu. Polskie prawo jazdy jest respektowane, ale poruszając się po Tunezji należy pamiętać, że przepisy drogowe traktowane są dość swobodnie i często zdarzają się wymuszenia czy jazda na czerwonym świetle. Piesi również nie stosują się do przepisów i przechodzą przez jezdnię w każdym miejscu, niekoniecznie do tego przeznaczonym.

Jakie plaże są na Djerbie?
Na wyspie plaże są szerokie i charakteryzują się złotym, drobnym piaskiem i łagodnym zejściem do morza. Stanowią jedną z głównych atrakcji i przyciągają turystów z całego świata. Są bezpłatne, a większość hoteli posiada swoje własne plaże, gdzie goście hotelowi przeważnie nie płacą za wypożyczanie leżaków czy parasoli. Istnieje możliwość korzystania z plaż przez gości spoza hotelu, jednak muszą oni liczyć się z koniecznością zapłaty za wypożyczenie leżaków lub parasoli.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Tunezji?
Do Tunezji możemy wwieźć rzeczy osobiste, do 400 szt. papierosów lub cygar, 2 liry alkoholu poniżej 25% i jeden powyżej 25%, 2 aparaty fotograficzne, kamerę filmową z 20 kasetami lub płytami. Nie ma ograniczeń przy wymianie dewiz na miejscową walutę, a nie wydane dinary można wymienić nawet przy wylocie, po okazaniu karty pokładowej i dowodu wymiany dewiz na dinary. Zabronione jest wywożenie waluty z kraju.

Polacy jadący do Tunezji na okres krótszy niż 90 dni są zwolnieni z obowiązku wizowego. Paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy od planowanej daty powrotu.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.gov.msz.pl

Najbliższe ambasady i konsulaty polskie:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Tunezyjskiej

Tunezja, Tunis, Le Grand Boulevard de la Corniche , 2045 Les Berges du Lac II
Tel.: ( +216) 71 196 191 / 71 196 193 / 71 196 196
Tel. dyżurny: +216 98 362 547
www.tunis.polemb.net